The Beginner

บอกเล่า .... {บอกต่อความรู้สึก :)  } 1.คุณบอกพระเจ้าว่าคุณไม่เหลืออะไร  พระเจ้าก็ะตอบคุณเช่นกัน ว่าท่านก็มิอาจจะให้อะไรคุณได้ 2.ความรัก ก็เหมือนกับสะพานแขวน แม้เดินด้วยความเบาแรง แต่สุดท้ายก็อาจจะแกว่งและขาดกันไป 3.อย่าบอกว่าคุณจะไป แค่บอกว่าคุณไม่สบายใจ ที่ยังเห็นฉันอยู่ในสายตาก็พอ 4.ขอโทษที่ทำให้รำคาญ และขอให้สำราญกับความไม่เคยพอของเธอ 5.กู๊ดไนท์สำหรับทุกคืนที่จะหลับ อรุณสวัสดิ์สำหรับทุกเช้าที่สดใส ขอให้สุขสันต์กับวันที่สุขใจ กับวันที่เธอจะไม่มีคนอย่างฉันอีกต่อไป 6.ความรักมันก็คงเหมือนประจำดือน อาจจะมาไม่บ่อย อาจจะมาไม่มากหรือมาน้อย แต่อย่างไรมันก็มา 7.ในวันนึงที่ผมเฝ้าวอนกับพระเจ้า ว่าขอให้ผมพบคนที่ดีที่สุด และเป็นคนสุดท้ายที่รักผมจริงๆ  จนวันนี้นึงผมก็พบกับเธอคนนั้น .... แต่แล้ว ใที่สุดเธอก็จากผมไป ผมเดินกลับไปที่เดิม เฝ้าร้องคร่ำครวญกับพระเจ้า "ท่านพอใจมากไหมที่ทำให้เธอจากไป" พระเจ้าตอบผม ในช่วงเวลาถัดมา "ก็เจ้าร้องขอหนทางที่ดีที่สุด นี่ไงเล่าหนทางที่ดีที่สุดของเจ้า" 8.ความรัก เปรียบเสมือนอะไร เหมือนท้องฟ้ากว้างใหญ่ที่ "ไม่สิ้นสุด" ...

   ความทรงจำเก่าๆ? ..... เหมือนกับว่าเคยได้ยินคำๆนี้มาบ่อยครั้ง แต่ทุกเวลาที่พยายามนึกถึงมันในเวลาที่ทุกอย่างมันลงตัว ถึงเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ว่ามันหมายถึง ช่วงเวลาหนึ่งกับคนๆหนึ่ง ที่ทำให้เรามีความทรงจำ ทั้งดี ทั้งร้าย สุขใจ และทุกข์ใจ แต่สุดท้ายแล้ว มันก็คือส่วนหนึ่งของความทรงจำ ที่ยังคงอยู่ในส่วนลึก จนกระทั่งวันนี้ และตลอดไป     การย้อนเวลากลับไปเพื่อนึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่มันผ่านมาเนิ่นนานแล้วนั้น บางคนนิยามว่าเหมือนเราได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง บางคนว่ามันเป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์ ที่เรายังคงไม่ลืม และบางคนว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ที่ยังคงจำ(อย่างไร้เหตุผล)  การมองตัวเองผ่านอดีตเหมือนการมองตัวเองผ่านแก้วใบหนึ่ง แตกต่างกันตรงที่ ความใสของแก้วใบนั้น ซึ่งแก้วใสเปรียบเสมือนความทรงจำที่แสนสุข ช่วงวลาที่น่าจดจำ และสมควรจะนำมาใช้ต่อไปเรื่อยๆ  และแก้วขุ่นมัวก็คงเปรียบเสมือนวามทรงจำที่ไม่ทุกข์ และไม่สุข ไม่มีอะไรที่น่าพิศมัย พิศวาส คงเป็นความทรงจำธรรมดา ก็คงขึ้นอยู่กับผู้จำว่าจะเลือกที่จะขัดแก้วให้ใส เลือกจำแต่สิ่งที่ดีและ ลืมเรื่องเลวร้าย หรือจะปล่อยให้มันมัวห...