เรื่องเก่าๆ

   ความทรงจำเก่าๆ? ..... เหมือนกับว่าเคยได้ยินคำๆนี้มาบ่อยครั้ง แต่ทุกเวลาที่พยายามนึกถึงมันในเวลาที่ทุกอย่างมันลงตัว ถึงเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ว่ามันหมายถึง ช่วงเวลาหนึ่งกับคนๆหนึ่ง ที่ทำให้เรามีความทรงจำ ทั้งดี ทั้งร้าย สุขใจ และทุกข์ใจ แต่สุดท้ายแล้ว มันก็คือส่วนหนึ่งของความทรงจำ ที่ยังคงอยู่ในส่วนลึก จนกระทั่งวันนี้ และตลอดไป

    การย้อนเวลากลับไปเพื่อนึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่มันผ่านมาเนิ่นนานแล้วนั้น บางคนนิยามว่าเหมือนเราได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง บางคนว่ามันเป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์ ที่เรายังคงไม่ลืม และบางคนว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ที่ยังคงจำ(อย่างไร้เหตุผล)  การมองตัวเองผ่านอดีตเหมือนการมองตัวเองผ่านแก้วใบหนึ่ง แตกต่างกันตรงที่ ความใสของแก้วใบนั้น ซึ่งแก้วใสเปรียบเสมือนความทรงจำที่แสนสุข ช่วงวลาที่น่าจดจำ และสมควรจะนำมาใช้ต่อไปเรื่อยๆ  และแก้วขุ่นมัวก็คงเปรียบเสมือนวามทรงจำที่ไม่ทุกข์ และไม่สุข ไม่มีอะไรที่น่าพิศมัย พิศวาส คงเป็นความทรงจำธรรมดา ก็คงขึ้นอยู่กับผู้จำว่าจะเลือกที่จะขัดแก้วให้ใส เลือกจำแต่สิ่งที่ดีและ ลืมเรื่องเลวร้าย หรือจะปล่อยให้มันมัวหมองต่อไป เพื่อจดจำว่ามันเคยทำร้ายเรามาก่อน  กับแก้วใบสุดท้ายคือ แก้ว ที่แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ เปรียบเสมือนความทรงจำที่เลวร้ายสุดๆ และไม่อยากจะนึกถึงมันอีกแล้ว เพราะทุกครั้งที่ เรานึกถึงมัน เศษเสี้ยวความทรงจำมีแต่ทำร้ายให้เราเจ็บปวดหนักหน่วงไปกว่าเก่า ความรักกับอดีตเป็นของคู่กัน อดีตทำร้ายเรามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้เราเข้มแข็งขึ้น เพื่อค้นหา เปลี่ยนแปลง และแก้ไข ปัจจุบัน ให้ดีที่สุด สุดแท้แต่กำลังใจคน ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่สิ่งที่มีผลกับหัวใจมากที่สุดกลับเป็นตัวของเราเอง ขึ้นอยู่กับเรา ว่าจะยืนขึ้น แล้วเดินต่อ หรอจะรอ ให้เวลา และควมทรงจำมันมาเหยียบย่ำ ซ้ำเติม เช่นนั้นจนตาย.


M.Morgan