ความรัก ความหลง ความปราถนา หรืออะไร?
เวลาที่ฉันต้องเลือกอะไรบางอย่าง หัวใจของฉันมันจะแยกออกเป็นสองทาง ความรู้สึกเริ่มปั่นป่วน ฉันเริ่มสับสนระหว่างผลประโยชน์ และความต้องการ วินาทีนั้นเป็นอะไรที่ยากเย็นที่เราจะยอมเสียบางสิ่ง สิ่งล้ำค่าที่เราอยากจะเก็บมันไว้ทั้งคู่ แต่เป็นสิ่งที่เราใช้ได้แค่สิ่งเดียว เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น เช่นเดียวกับความหวังมากมายที่เอ่อล้นออกไป เพียงเขาสองคนเท่านั้นที่ตักตวงมัน คนที่ได้มากก็เย่อหยิ่ง ทนงตนว่าเป็นที่สุด ส่วนคนที่ได้น้อย ก็น้อยอกน้อยใจ และพยายามใขว่คว้ามากขึ้นเท่านั้น ไม่มีใครหลีกหนีความผิด ถ้ามันจำเป็นที่จะทำให้ได้อะไรที่เราต้องการมา ความเป็นจริงก็คือ ความต้องการมันเหนือกว่าสิ่งใด เวลาที่มนุษย์อย่างเรา พิศวาส ปราถนา การอยู่โดยไร้ซึ่งความต้องการนั้น เป็นไปได้ยาก และอาจเป็นไปไม่ได้เลย การอยู่โดยปราศจากความรักก็เช่นกัน มันไม่อาจทำให้โลกสดใสและน่าอยู่ขึ้นเลย ถ้าขาดซึ่งความรัก ความปราถนา แต่หากว่าแรงปราถนามากเกินไป จนกลายเป็นความหลง อะไรที่น่ากลัวกว่ามนุษย์เวลาหิว เวลาที่มนุษย์ต้องการล่าล่ะ? อะไรที่ขับเคลื่อนแรงบันดาลใจ ให้มนุษย์ทำทุก...
