Posts

Showing posts from January, 2013

สูงเกินไป...ไกลเกินเอื้อม

Image
      การมอบความรัก ให้กับคนที่เขาไม่รัก หรือมอบมันให้กับความรักที่เรียกว่า "ความฝัน" คำว่าเป็นไปไม่ได้ มันทำร้ายจิตใจเราเสมอ เหมือนเพียงชั่ววูบที่มีดคว้านผ่าหัวใจ ความรู้สึกดับวูบไป ในขณะที่ใครคนนั้น เอ่ยคำว่า "ฉันทนไม่ไหวกับคุณอีกแล้ว" นี่เราทำผิดไปใช่มั้ย?? ความรู้สึกเหมือนไอ้ทึ่ม เหมือนซอมบี้ที่เดินอย่างไร้จุดหมายบนท้องถนน รอคอยให้มนุษย์สักคนมาเป็นอาหารเวลาท้องหิว รอให้รถสักคันมาบี้สมองให้เละ เพื่อรอวันตาย ให้ตาย" ความผิดหวัง "  ทรมาณเหมือนรอคอยให้เวลาค่อยๆ กลืนชีวิตไปช้าๆ รอคอยแสงสว่างทั้งๆที่ขังตัวเองอยู่ในกะลาครอบ....       ฉันเฝ้ามองแสงดาวในวันที่ฟ้าเต็มไปด้วยหยาดฝน หัวใจฉันกำลังร้องไห้ เธอจะรรู้อะไรกับฉัน เธอจะเข้าใจอะไรกับความรู้สึกของคนไร้ตัวตน ฉันมองไม่เห้นดวงดาวเลยสักนิด ฉันมองไม่เห็นเธอ ...มันไม่ใกล้เคียงเลยกับคำว่า "ความสมหวัง"  ยิ่งเดินเข้าไป เธอก็ยิ่งลอยออกห่าง สายลมพัดเธอไปจากฉัน มันไม่ใช่สิ่งชั่วร้ายอะไรที่พาเธอไป เป็นเพียงตัวฉันเอง มันคือตัวฉันเอง ที่เธอบอกว่า "ไม่ใช่"    คงไม่แปลกอะไรที่สุดท้ายแล้ว คนที่พยายา...

จดหมายจากความเหงา

Image
  หลังผ่านมาเป็นเวลาปีกว่า...ฉันก็เริ่มเข้าใจคำว่า "รัก" เพิ่มมากขึ้น ฉันเติบโตมาตามกาลเวลา เช่นเดียวกันกับความรักของฉัน บางครั้งต้องหกล้ม บางครั้งต้องเดินฝ่าสายฝน เช่นเดียวกับตอนนี้ ที่ฉันกำลังบอกเล่าเรื่องราวของฉัน ผ่านสมุดเล่มเก่า และอยากจะให้เธอรู้ ว่าฉันคิดถึงทุกๆวินาที ที่เราเคยอยู่ด้วยกัน...   เธอเป็นอย่างไรบ้าง?? หลังจากวันนั้นที่ความรักของเราดูไม่ค่อยงดงามเท่าไหร่ เธอจำวันที่เราเดินทางผ่านพายุลูกนั้นมาได้มั้ย?? ตอนนี้ฉันกำลังนั่งคิดถึงเธอ คิดถึงทุกๆอย่างที่เคยเกิดขึ้น ความรักครั้งนั้นสอนให้ฉัน เลือกที่จะเดินตามทางที่ฉันกำหนด ฉันเลือกตัวเอง ในวันที่ทุกคนรายล้อมรอบกาย เลือกที่จะดูแลตัวเอง ในวันที่ฉันยังไม่พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไป เธอจะรู้มั้ย... ในวันที่ฉันจับมือทักทายกับความเหงา ความเหงาสอนฉันให้รู้จัก เริ่มต้นทำในสิ่งที่แตกต่างออกไป และฉันมีความสุขที่จะเรียนรู้มัน  ทุกวันที่ฉันเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทุกข์ เพื่อเฝ้ารอความสุขที่อยู่ในประตูถัดไป   สุดท้ายนี้ไม่มีสิ่งใดที่จะพูดมากเกินกว่าคำว่า "ขอบคุณ" สำหรับวันเวลาดีๆ และบทเรียนในวันนี้ สอนให้ฉันเลือกที่จ...