สูงเกินไป...ไกลเกินเอื้อม
การมอบความรัก ให้กับคนที่เขาไม่รัก หรือมอบมันให้กับความรักที่เรียกว่า "ความฝัน" คำว่าเป็นไปไม่ได้ มันทำร้ายจิตใจเราเสมอ เหมือนเพียงชั่ววูบที่มีดคว้านผ่าหัวใจ ความรู้สึกดับวูบไป ในขณะที่ใครคนนั้น เอ่ยคำว่า "ฉันทนไม่ไหวกับคุณอีกแล้ว" นี่เราทำผิดไปใช่มั้ย?? ความรู้สึกเหมือนไอ้ทึ่ม เหมือนซอมบี้ที่เดินอย่างไร้จุดหมายบนท้องถนน รอคอยให้มนุษย์สักคนมาเป็นอาหารเวลาท้องหิว รอให้รถสักคันมาบี้สมองให้เละ เพื่อรอวันตาย ให้ตาย" ความผิดหวัง " ทรมาณเหมือนรอคอยให้เวลาค่อยๆ กลืนชีวิตไปช้าๆ รอคอยแสงสว่างทั้งๆที่ขังตัวเองอยู่ในกะลาครอบ....
ฉันเฝ้ามองแสงดาวในวันที่ฟ้าเต็มไปด้วยหยาดฝน หัวใจฉันกำลังร้องไห้ เธอจะรรู้อะไรกับฉัน เธอจะเข้าใจอะไรกับความรู้สึกของคนไร้ตัวตน ฉันมองไม่เห้นดวงดาวเลยสักนิด ฉันมองไม่เห็นเธอ ...มันไม่ใกล้เคียงเลยกับคำว่า "ความสมหวัง" ยิ่งเดินเข้าไป เธอก็ยิ่งลอยออกห่าง สายลมพัดเธอไปจากฉัน มันไม่ใช่สิ่งชั่วร้ายอะไรที่พาเธอไป เป็นเพียงตัวฉันเอง มันคือตัวฉันเอง ที่เธอบอกว่า "ไม่ใช่"
คงไม่แปลกอะไรที่สุดท้ายแล้ว คนที่พยายามจะใขว่คว้าสิ่งที่สูงกว่าตนเอง จะมีผลรับ 2 อย่าง ที่ต่างกัน คือ อยู่ หรือ ตาย .จะ "ได้" หรือ "ไม่ได้" คงขึ้นอยู่กับคนคนนั้น ว่าจะพยายามสักแค่ไหน ว่าจะอดทนได้สักเท่าไหร่.... เพราะสุดท้าย คำตอบก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรา หรือเขา มันคงขึ้นอยู่ กับทั้งสองคน.
M.Morgan
---Blogger อกหักเจ้าค่า 5555+ มันคงเป็นธรรมดาแล้ว---ดีกว่าอกเล็กเน้อะเรื่องใหญ่เลย ^_^---
Comments
Post a Comment